Ölümsüz şair Nazım Hikmet, yakın dostu, Türkiye’nin yetiştirdiği en büyük ressamlardan olan Abidin Dino’ya şöyle sesleniyordu:

 

Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?

İşin kolayına kaçmadan ama

Gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil

Ne de ak örtüde elmaların

Ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan kırmızı balığınkini

Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin.”

 

---

 

Nazım Hikmet’in bu sorusunu Abidin Dino,”Mutluluğun Şiiri” ile yanıtlamıştı:

 

“Yapardım mutluluğun resmini

Başında delikanlı şapkan,

Kolların sıvalı, kavgaya hazır

Bahriyeli adımlarla düşüp yola

Gidebilseydik meserret kahvesine,

İlk karşılaştığımız yere

Ve bir acı kahvemi içseydin.

Anlatsaydık

O günlerden, geçmişten, gelecekten,

Ne günler biterdi,

Ne geceler…

Dinerdi tüm acılar seninle

Bir düş olurdu ayrılığımız,

Anılarda kalan.

Ve dolaşsaydık Türkiye’yi

Bir baştan bir başa.

Yattığımız yerler müze olmuş

Sürgün şehirler cennet.

İşte o zaman Nazım,

Yapardım mutluluğun resmini

Buna da ne tual yeterdi;

Ne boya…

 

 

İkisi de ölmüş ama ikisi de ölümsüzlüğe kavuşmuş iki büyük sanatçı arasında “Mutluluk” kavramı üzerine atışmanın kısa bir özetini bu yazıda aktarmamın veya hatırlatmamın bir nedeni var:

 

Birleşmiş Milletler’in “Dünyanın en mutlu ülkeler” araştırması.

 

Bence dünyanın en saçma sapan, hatta Donald Trump’ın mantığıyla anlatmam gerekirse, Birleşmiş Milletler’e yapılan yardımların, üye ülkelerin yıllık ödeneklerinin hemen kesilmesini gerektirecek kadar aptalca bir araştırma.

 

Kimbilir ne kadar para harcadılar?

 

Kimbilir o araştırmanın finansmanı için ayrılan ödenek, kaş kişiyi açlıktan kurtarabilirdi?

 

Ama New York’ta, Hudson Nehri’nin kıyısındaki yemyeşil bahçelerle çevrili, sıcacık gökdelende hayatın tadını çıkaranlar ve herhalde kendi kendilerine veya sohbetlerinde “Mutluluk bu” diyenler,  yaptırdıkları araştırmanın vahim sonuçlarını kavrayabilirler mi?

 

---

 

Kısa bir özet yapayım; gerisini hafta bırakayım.

 

Birleşmiş Milletler 194 üyeli.

 

Araştırma 143 ülkeyi kapsıyor.

 

Türkiye, bir önceki araştırmaya göre birkaç basamak yükselerek 98’inci sırada gösteriliyor.

 

İlk sırada, kesintisiz 7 yıldır zirvede bulunan Finlandiya yer alıyor.

 

Ve bu 143 ülkelik listede, “Gayri Safi Milli Hasıla” yerine “Gayrı Safi Milli Mutluluk” kavramını getirmiş Himalayalar’ın eteklerindeki Bhutan yok!

 

Finlandiya nasıl ilk sırada tutunuyor?

 

Bhutan neden liste dışı kalıyor veya bırakılıyor?

 

Soruların cevabını ve Birleşmiş Milletler’in saçma sapan araştırmasıyla ilgili diğer değerlendirmelerimi  haftaya Pazar anlatacağım.

 

Mail: erdal.safak@outlook.com


YAZARIN DİĞER YAZILARI