Fransa’da bir işverenin çalışanları için konut yaptırdığı haberini okuyunca aklıma Alpaslan Beşikçioğlu geldi.

İzmir’in yetiştirdiği büyük ve altın kalpli işadamını.

O, üzüm ve incir ihracatında dünyanın bir numarasıydı.

Rahmetli 8’inci Cumhurbaşkanı Turgut Özal’ın dünürüydü.

Zeynep Beşikçioğlu’nun babasıydı.

Efe Özal’ın kayınpederiydi.

Önce İzmir’in, ertesi yıl da Türkiye’nin vergi rekortmeniydi.

---

Alpaslan Beşikçioğlu’nun cömertlikten yana kimsenin baş edemeyeceği, hele bencilliğin alıp yürüdüğü günümüzde kimsenin aklının ucundan bile geçmeyeceği bir özelliği vardı: Kazancını ve vergisini son kuruşuna kadar ödedikten sonra kendisine kalan karını paylaşmak.

Hem şehirle, yani İzmir’le.

Hem de çalışanlarıyla…

Önce İzmir’e bıraktığı kalıcı eserleri sıralayayım…

• Ege Üniversitesi Hastanesi Acil Servis, Kalp Cerrahisi ve Gastroloji bölümleri.

• İzmir, Gültepe Hafize Beşikçioğlu Hastanesi.

• İzmir, Karşıyaka Mustafa Beşikçioğlu Ortaokulu.

• İzmir, Bahçelievler Kenan Endişesiz İlkokulu ilave binası.

• Karşıyaka (Bostanlı) Mustafa Beşikçioğlu Camii.

• Dr. Behçet Uz Vakfı.

Ve bence en önemli, en çok hayır dua aldığı “Eseri”ne geleyim…

Önce Torbalı ’daki çiftliğin bünyesinde çalışanlarının yaz aylarında aileleriyle tatil yapabilmeleri için tatil köyü yaptırarak misafir ailelerin çocuklarına özel öğretmenler eşliğinde değişik spor dallarında eğitim verilmesini sağladı. Tatil köyü bununla birlikte dönüşümlü olarak Karşıyaka Çocuk Esirgeme Kurumu çocuk ve öğretmenlerinin de kullanımına açıldı.

Daha sonra Türkiye’ye o dönemde parmak ısırtan bir cömertlik şaheseri sergiledi:

Şirketinin 48 personeline 1981 yılında dayalı döşeli birer apartman dairesi, 1982 yılında ise 10 çalışanına araba hediye etti.

Üstelik bütün bunları inancımıza uygun olarak, “Sağ elin verdiğini sol el görmemeli” ilkesiyle gerçekleştirdi.

Fransız patrona gelince…

Onunki cömertlik değil. Morhiban bölgesindeki Beignon kentinde pencere üreten işveren, işlerinin büyümesi nedeniyle yapacağı ek istihdamda yeni çalışanlar için 41 lojman inşa etti.

Beşikçioğlu’nun aksine müstakil ev değil. Kat kat inşa edilmiş beton bir kule.

Üstelik evlerinin mülkiyetini de devretmedi, devretmeyecek. Çalışanların bir gidip diğeri gelecek.

Allah, Alpaslan Beşikçioğlu’ndan razı olsun.