Makarna, spagetti, ravioli, fusilli deyince akla hemen İtalya geliyor. Çünkü hamur işi yiyeceklerin yaygın kanıyla adresi orası.

Fenoreporter - Dış Haberler Servisi

Ancak iddialara göre, 13’üncü yüzyılın Venedikli gezgini ünlü Marco Polo makarnayı Çin’den İtalya’ya getirdi.  Çok güzel bir hikaye ama doğru değil.

Hayır, makarnayı Avrupa’ya, yani İtalya’ya Marco Polo getirmedi.  Peki buna rağmen makarnanın Çin’de icat edildiğini söyleyebilir miyiz? Biraz karışık bir mesele.

2002’deki bir keşif makarnayla ilgili bilgilerimizi alt-üst etti. Bilim insanları Çin’in orta bölgelerinde 4 bin yıllık bir erişte tabağı buldular. Erişteler 50 santimetre uzunluğundaydı. Bugün de iki eriştenin uzunluğunu toplayın; 50 santimetre ediyor. Çok tuhaf; o erişteler günümüzün spagettisine çok benziyordu. Tek farkla: Buğdaydan değil, akdarıdan yapılıyordu.

Bu sonuç bizi makarnanın en eski örneklerinin Çin’de geliştirildiğini gösteriyor. Yani, hamur işinin vatanı Çin!

Hamur işinin vatanı Çin’se, onu Avrupa’ya getirenin Marco Polo olduğu hikayesi nereden çıkıyor? 1920’lerde yayınlanan bir reklamdan! Bu reklamlarda Marco Polo anılarının bir, evet sadece bir yerinde bir cümleyle makarnadan söz ediyor. Ama hiç şaşırmamış ifadelerle.

Neden şaşırsın ki? Daha seyahata çıkmadan İtalya’da çok sık makarna yemişti! Hiç kuşkusuz, yol boyunca geçtiği diyarlarda da.

Makarnanın icadı bir ülkeye bağlanamayacak kadar karışık. Bir çok kültür ve uygarlık değişik dönemlerde birbirinden farklı makarnalar hazırlayıp yiyorlardı. Yunlar, Romalılar, Araplar, Marco Polo’nun Çin seyahatinden çok ama çok önce makarna yiyorlardı. Daha da eskiye götürebiliriz: Milattan Önce 1700 yılından kalma bir Babil tabletinde makarna tarifi anlatılıyor.Şaşırtıcı değil; çünkü buğday yetiştirmek Milattan Önce 8 bin yılında Mezopotamya’da başladı. O dönemde “Risnatu” denilen bir hamur işi özellikle çok seviliyordu: Buğday öğütülüp un haline getiriliyor, suyla karıştırılıyor, elde edilen hamur ufak parçalara bölünüyor, sonra kaynayan bir sıvıya boca ediliyordu. Bugün İtalya’da “Pasta Grattugiata”, Almanya’da da “Spatzle” denilen hamur işi, tıpkı 8 bin yıl önceki tarife göre hazırlanıyor.

Antik Yunanlar’a ve Romalılar’a gelelim. O dönemlerde en yaygın hamur işi “Laganon” adını taşıyordu. Tarifi şöyleydi: Dikdörtgen biçiminde kesilmiş hamur dilimleri bir tabağa sıralanıyor, aralarına et ve balık konuyor, sonra hepsi yumurtaya bulanıyor, üstüne “Garum” denilen tütsü balık, şarap ve zeytinyağından oluşan bir so gezdirilip ateşe veriliyordu. Günümüdeki “Lazanya”nın bire bir aynısı!